Το κρασί ζαλίζεται απο τους φόρους
Déjà vu του Ιουλίου του 2012 ζει η ελληνική βιομηχανίας κρασιού που από χθες το μεσημέρι απειλείται εκ νέου με την επιβολή ειδικού φόρου -άγνωστο εάν θα είναι πραγματικά κατανάλωσης ή παραγωγής- την ώρα που το ελληνικό εμφιαλωμένο κρασί και η συντεταγμένη οινοποιία πραγματοποιεί με επιτυχία μια από τις μεγαλύτερες προσπάθειες εξωστρέφειας. Το ίδιο μέτρο είχε συζητηθεί και το καλοκαίρι του 2012 αλλά δεν πέρασε. Τα επόμενα χρόνια το ελληνικό κρασί κέρδισε πόντους στο εξωτερικό, από τη Νέα Υόρκη έως την Σαγκάη. Επανέρχεται τώρα ως μέρος ισοδυνάμων με την γενική ιδέα της επιβάρυνσης με 30 λεπτά κάθε φιάλης κρασιού προκειμένου να αποσυρθεί ένα άλλος κοινωνικά απαράδεκτος φόρος, αυτός του ΦΠΑ στην εκπαίδευση.
Την ίδια ώρα όμως δεν γίνεται καμιά προσπάθεια να φορολογηθεί η μαύρη αγορά του τσίπουρου ή του χύμα ανώνυμου κρασιού με την πρώτη περίπτωση μάλιστα να ενσωματώνει σοβαρότατους κινδύνους για τους καταναλωτές αφού αφορά πολύ υψηλότερους βαθμούς αλκοόλ.
Επιχειρηματίες της ελληνικής βιομηχανίας κρασιού με τους οποίους μίλησε το capital.gr όπως ο Γιώργος Σκούρας της ομώνυμης βιομηχανίας και πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου και ο Πάρις Σιγάλας της Κτήμα Σιγάλας – Οία Σαντορίνη ούτε λίγο ούτε πολύ μιλούν για καταστροφικές συνέπειες που θα μπορούσαν να πλήξουν καίρια μια από τις επιτυχημένες εξαγωγικές προσπάθειες της χώρας η οποία προσθέτει αξία στην ευρύτερη φήμη της χώρας. Μιλούν ακόμα για “πισώπλατο χτύπημα στο ελληνικό κρασί”
Το ζήτημα αφορά άμεσα 200.000 Έλληνες αμπελουργοί, 20.000 εργαζόμενους στον οινοποιητικό κλάδο και περίπου 700 οινοποιητικές επιχειρήσεις.
Σύμφωνα με τον Γιώργο Σκούρα η πρόταση για επιβολή Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ) στο κρασί δεν συνάδει με την Ελληνική αλλά και την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα αφού καμία χώρα μέλος της ΕΕ που είναι και παραγωγός οίνου δεν έχει επιβάλει τέτοιο φόρο στο κρασί. Το θέμα έχει μάλιστα επί μακρόν συζητηθεί επανειλημμένα σε αρμόδια κοινοτικά όργανα που έχουν δεχθεί αυτή την πραγματικότητα
Η Ελλάδα όμως έχει πολλούς λόγους να μην επιτρέψει την ειδική φορολόγηση του κρασιού. Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Ελληνικού Οίνου το κρασί, φυσική εξέλιξη του σταφυλιού, θεωρείται και είναι αποκλειστικά τοπικό γεωργικό προϊόν. “Είναι παραλογισμός να φορολογείται με ειδικό φόρο ένα προϊόν της ελληνικής γης”. Είναι επίσης τρόφιμο, που βρίσκεται κάθε μέρα επάνω στο ελληνικό τραπέζι, και κινείται σε αντίθετη τροχιά με τα διάφορα οινοπνευματώδη – κυρίως εισαγόμενα. Όμως το κρασί έχει ήδη επιβαρυνθεί εξαιρετικά μέσα σε μία εικοσαετία αφού από 8% Φ.Π.Α. το 1992, έφτασε σε 23% όταν τα οινοπνευματώδη κατέβηκαν από 36% Φ.Π.Α. κάποτε στο 23%.
“Ένα τέτοιο μέτρο θα ενισχύσει περαιτέρω την παραοικονομία όπως έδειξε το γεγονός πως ήδη με το 23% Φ.Π.Α. δόθηκε κίνητρο προς του φοροδιαφεύγοντες” εξηγεί ο Γιώργος Σκούρας. Με τον συζητούμενο ειδικό φόρο όμως “κατεδαφίζονται τα οργανωμένα οινοποιεία εκείνα δηλαδή ακριβώς που προωθούν το σύγχρονο στρατηγικό σχέδιο που έχει επεξεργαστεί ο κλάδος γα να σταθούν στα πόδια τους, να κερδίσουν τις αγορές του εξωτερικού και να αυξήσουν τις εξαγωγές”.
Όμως οι επιχειρηματίες ανησυχούν πως με δεδομένα τα πολλά τα προβλήματα επιβίωσης του Ελληνικού αμπελώνα, όπου κύριο ανάμεσά τους ο είναι ο μικρός κλήρος- μια “νέα επιβάρυνση και αποδιοργάνωση της εσωτερικής αγοράς θα δώσει το τελικό χτύπημα στους Έλληνες αμπελουργούς, στην ανάπτυξη της υπαίθρου αλλά και στις προσπάθειες να αναπτυχθεί η γαστρονομία και έμμεσα ο ποιοτικός τουρισμός”.
Στις συνθήκες της σημερινής κρίσης, τα οργανωμένα οινοποιεία έχουν βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, κινούνται στα όρια της επιβίωσής τους και πλέον τα περισσότερα εξ’ αυτών καταγράφουν ζημιές, σημειώνει ο Σύνδεσμος Ελληνικού Οίνου.
Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά χθες κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου των υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών για τα ισοδύναμα του ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, “το μεγαλύτερο μέρος θα καλυφθεί από την αύξηση της φορολογίας στον τζόγο αλλά προκύπτει ένα κενό 100 εκατ. ευρώ, για την κάλυψη του οποίου υπάρχουν 2-3 προτάσεις. Μεταξύ αυτών είναι μια μικρή φορολογική επιβάρυνση στο κρασί π.χ. 0,3 ευρώ ανά φιάλη”.