Πόσο άσχημα είναι τα πράγματα;
Του Γ. Αγγέλη
Το επόμενο 48ωρο, ίσως και μέχρι το πρωί της Πέμπτης, Βερολίνο και Αθήνα με την βοήθεια των «θεσμών» πρέπει να έχουν αποκαταστήσει τις γέφυρες, ώστε την Παρασκευή να γίνει δυνατή η δρομολόγηση του έκτακτου Eurogroup που θα κληθεί να δώσει την προσωρινή «λύση».
Όπως χαρακτηριστικά έλεγε χθες βράδυ κοινοτικός αξιωματούχος σχολιάζοντας το «παιχνίδι» των δύο γραπτών κειμένων «ο κ. Σόιμπλε έδειξε για άλλη μία φορά το ποιος είναι το αφεντικό, αλλά τώρα πρέπει να γίνει και η δουλειά, να βρεθεί λύση…».
Και γι’ αυτή την λύση, δηλαδή ένα σύμφωνο που θα περιλαμβάνει τους όρους για ένα σύντομο μεταβατικό διάστημα, μέχρι την διαμόρφωση συμφωνίας για ένα νέο πρόγραμμα, οι διαπραγματεύσεις έχουν ήδη αρχίσει. Αλλά οι όροι είναι αυτοί που επιβλήθηκαν χθες βράδυ στο Eurogroup.
Διπλωματικοί κύκλοι στις Βρυξέλλες που παρακολουθούσαν τις διεργασίες που προηγήθηκαν της συνάντησης εξηγούσαν ότι ακόμα και μερικές ώρες πριν από το Eurogroup ήταν φανερό ότι το Βερολίνο είχε συγκροτήσει μία συμπαγή θέση με την συντριπτική πλειονότητα των χωρών της Ευρωζώνης για μία αυστηρή προειδοποίηση απέναντι στην Ελλάδα. Όπως επίσης και της παράλληλης προσπάθειας που γινόταν στο πλαίσιο της Κομισιόν για μια περισσότερο διαλλακτική προσέγγιση με την Αθήνα.
Η θέση του Βερολίνου είχε προσυμφωνηθεί μεταξύ της Μέρκελ και του κ. Σόιμπλε σε συνάντηση που προηγήθηκε μέσα στο Σαββατοκύριακο. Και τις προθέσεις αυτές είχε αποτυπώσει σε δηλώσεις του ο κ. Σόιμπλε λίγο πριν μπει στο Συμβούλιο.
Ο κ. Ντάισελμπλόεμ που ήταν σε γνώση των δύο διαδικασιών απλώς έγινε ο κομιστής της θέσης αυτής στην τελική φάση στο Eurogroup και κατά πως λέγεται από συνομιλητές του δεν ήταν ιδιαίτερα ευτυχής στο τέλος γι’ αυτό…
Τώρα όμως ήμαστε στο σημείο αυτό. Με την Αθήνα να αποκαλύπτει ότι υπήρξε άλλο κείμενο στο οποίο είχε λίγο πολύ συμφωνήσει. Να απορρίπτει το κείμενο Σόιμπλε και το Βερολίνο να περιμένει τώρα από την Αθήνα να ενδώσει στις απαιτήσεις μίας παράτασης του μνημονίου μέχρι την Παρασκευή.
Και ο κ. Ντράγκι για άλλη μία φορά να σιωπά, ενώ ήταν ενήμερος για όλα όσα στο μεταξύ γίνονταν.
Μπορεί να υπάρξει διαμεσολάβηση μέχρι την Πέμπτη; Η απάντηση είναι ένα καθαρό ναι.
Αλλά δεν είναι πλέον τόσο καθαρό το ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμά της καθώς για κάθε χιλιοστό «ελαστικότητας» στην παράταση της συμφωνίας, θα απαιτούνται «ισοδύναμα» που δεν θα θίγουν τις πολιτικές ισορροπίες μέσα στις χώρες της Ευρωζώνης και ιδιαίτερα στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου.
Με άλλα λόγια οι όροι για ακόμα μεγαλύτερη ένταση συσσωρεύονται ακόμα περισσότερο χωρίς να υπάρχει εμφανής διέξοδος εκτόνωσης.
Η Παρασκευή όμως θα είναι εκεί για να περιμένει το αίτημα για παράταση του συμφώνου.
Και σε μεγάλο βαθμό θα κριθεί από την Αθήνα αυτή την φορά περισσότερο, το κατά πόσο διαμεσολαβητές όπως οι κ.κ. Γιουνκέρ και Λαγκάρντ μπορούν να παίξουν τον ρόλο τους…