Κάποιος πρέπει επιτέλους να τα πει …..
Μια που έρχονται εκλογές και απ’ότι φαίνεται είμαι ένας από τους ελάχιστους ελληνες που δεν κατεβαίνουν υποψήφιοι, αποφάσισα να γράψω ένα ποστ για να πω στον κόσμο αυτά που κανείς πολιτικός δεν θα τολμήσει να το κάνει! Ελάχιστοι θα το διαβάσουν -αλλά δεν πειράζει, και έναν να βοηθήσει σε κάτι, καλό είναι. Πάμε λοιπόν:
1. Οτι και να γίνει στις ευρωεκλογές, το πεπρωμένο μας δεν αλλάζει: η Ευρώπη θα συνεχίσει την πορεία της προς την διάλυση. Ο νότος θα συνεχίσει να πιέζεται ασφυκτικά από τον πιο πλούσιο βορρά, η καλά σχεδιασμένη διάλυση του κοινωνικού ιστού στην χώρα μας θα συνεχιστεί – όπως βέβαια και η εσωτερική υποτίμηση κάθε ελληνικής αξίας του παρελθόντος (γη, ακίνητα, μισθοί, συντάξεις κλπ). Αυτά για 1-2 χρόνια ίσως ακόμα, εως ώτου ότι έχει πραγματικό value να περάσει στα χέρια του ξένου κεφαλαίου (και των ελλήνων παραδοσιακών συνεργατών του). Τότε, γύρω στο 2015-16, θα ξεκινήσει πιθανότατα μια εντυπωσιακή άνοδος της ελληνικής οικονομίας, η οποία όμως όπως έχω γράψει και άλλες φορές, δεν θα αφορά τους έλληνες.
2. Τι σημαίνουν τα παραπάνω; μα, ότι πρέπει να ξεχάσουμε για τα επόμενα 40-50 χρόνια κάθε πιθανότητα να ξαναγίνει η ζωή μας όπως ήταν έως το 2008. Οποιοι πιστεύουν ακόμη ότι θα βγεί ο καθε τσίπρας και θα τους ξαναδώσει πίσω τα λεφτά που έχασαν, θα τους ξαναπάρει στο δημόσιο και άλλα τέτοια κουλά, λυπάμαι αλλά αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι απλώς να χάνουν πολύτιμο χρόνο αντίδρασης.
Το μέλλον στην χώρα μας θα ορίζεται πλεόν από τις παρακάτω φράσεις, είτε μας αρεσει έιτε όχι:
- μηδενική κοινωνική πρόνοια
- ελάχιστος δημόσιος τομέας
- φορολογία, απαξίωση περιουσιών & κόστος ζωής που θα οδηγήσει στην εξαθλίωση το 80% όσων επιλέξουν να παραμείνουν έλληνες μισθωτοί υπάλληλοι, κάθε είδους
- δύσκολο – αλλά συναρπαστικό – επιχειρείν, αρκεί τα προϊόντα και οι υπηρεσίες που θα παράγεις να είναι ανταγωνιστικά σε παγκόσμια κλίμακα
- μετανάστευση και εργασία σε άλλες χωρες, σχεδόν υποχρεωτική για τους περισσότερους
- ολοκληρωτική αλλαγή καριέρας και τρόπου ζωής κάθε 5-10 χρόνια, πάλι σχεδόν υποχρεωτικής για όλους
Προσέξτε ότι από τα πιο πάνω 6 σημεία, τα 4 ή τα 5 είναι χαρακτηριστικά εδώ και δεκαετίες πολύ προηγμένων οικονομιών (ΗΠΑ, Βρετανία, Σιγκαπούρη κλπ)
3. Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν; η κάθε οικογένεια, ο κάθε ένας από εμάς, πρέπει να κάτσει και να φτιάξει το προσωπικό του emergency plan για τα χρόνια που έρχονται. Ακόμη και αν σήμερα τα πρἀγματα βγαίνουν πέρα κουτσά-στραβά, να κάνουμε τα εναλλακτικά πλάνα μας με βάση το χειρότερο δυνατό σενάριο. Να νικήσουμε πρώτα μέσα μας τον φόβο της αλλαγής – και μετά να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε για το (συναρπαστικό!) καινούριο ταξίδι στο άγνωστο. Πως το κάνουμε αυτό;
- καθόμαστε κατ’αρχήν και σκεφτόμαστε τι μπορούμε να κάνουμε πραγματικά καλά. Πραγματικά καλά σημαίνει όπως θα το έκανε ένας εξαιρετικός ευρωπαίος ή αμερικάνος αντίστοιχος επαγγελματίας. Μην κολλάτε στο πόσα χρόνια πείρα έχετε στη δουλειά που κάνατε ή κάνετε, σε κοινωνικά στάτους και άλλες αηδίες. Απλώς, μιλήστε με τον εαυτό σας ειλικρινά και ομολογήστε του σε τι μπορείτε να είστε πραγματικά καλοί και σε τι όχι (όλοι μέσα μας ξέρουμε τις απαντήσεις σε αυτα….). Αλλάξτε, καινοτομήστε, πάρτε ρίσκα, σταματήστε νε συνδέετε την εργασία σας αποκλειστικά με το πόσα χρήματα πληρώνεστε για αυτή. Δουλεύουμε (και) για να δημιουργήσουμε καινούρια πράγματα που δεν έχουν ξαναγίνει, να περάσουμε όμορφα την κάθε μας μέρα, να νιώσουμε εσωτερική ικανοποίηση και ευτυχία….
- μετά, επιμορφωνόμαστε επάνω σε αυτά. Οχι κάνοντας βλακώδη και άχρηστα σεμινάρια ή διαβάζοντας βιβλία που γράφτηκαν πριν είκοσι χρόνια – αλλά προσπαθώντας να καταλάβουμε πως θα εξελιχθεί το αντικείμενο που μας ενδιαφέρει τα επόμενα 5-10 χρόνια, πάντα σε παγκόσμιο επίπεδο. Μην κοιτάτε τι έκανε κάποιος πριν 10 χρόνια, τίποτα πλέον δεν είναι όπως το ξέραμε. Μην ξεχνάτε ότι το 60% των κορυφαίων επαγγελμάτων του μέλλοντος δεν έχει ακόμη εφευρεθεί. Δόξα τω θεω, το internet και η ελέυθερη διακίνιση κάθε πληροφορίας μας επιτρέπουν σήμερα να μαθαίνουμε τα πάντα για τα πάντα….
- κατευθύνουμε επίσης τα παιδιά μας στο να αποκτήσουν τις γνώσεις και τις ικανότητες που θα χρειαστούν στο μέλλον. Βάλτε στην άκρη τις παραδοσιακές βλακείες που τους λέγαμε μέχρι χθες (“παιδί μου, να μπεις στο πανεπιστήμιο να πάρεις ένα πτυχίο”) και βοηθήστε τα παιδιά σας να αποκτήσουν κριτική ικανότητα, γρήγορη αντίληψη, κατανοήση για το πως λειτουργεί ο κόσμος (και όχι μόνο η χώρα μας), τεχνολογική εξοικείωση και γνώση πρώτης γραμμής. Βοηθείστε τα επίσης να μάθουν πολύ γρήγορα να ζουν μόνα τους, να λύνουν μόνα τα προβλήματα τους και να πάιρνουν τις δικές τους αποφάσεις. Προτρέψτε τα να ταξιδέψουν από πολύ νωρίς, να διερευνήσουν κάθε δυνατότητα να σπουδάσουν και να ζήσουν στο εξωτερικό, να γίνουν πολίτες του κόσμου με εποπτική κατανόηση των παγκόσμιων αλλαγώνς. Σπρώξτε τα εν πάσει περιπτώσει να ξεκολλήσουν από πάνω σας το συντομότερο δυνατόν!
Σταματώ εδώ, δεν γρἀφω άλλο, όποιος νοιάζεται το ‘πιασε το νόημα νομίζω….