Γεωπολιτικό ντόμινο με τους αγωγούς
Του Χάρη Φλουδόπουλου
Χθες στην ώρα της Ελληνικής Οικονομίας, ο Γιάννης Μανιάτης αποκάλυψε ότι Ελλάδα, Κύπρος και Ισραήλ θα έχουν σύντομα νέα από τις Βρυξέλλες σε σχέση με τον αγωγό EastMed που θα ενώνει τα κοιτάσματα της ανατολικής Μεσογείου, με την Κύπρο, την Κρήτη, την ηπειρωτική Ελλάδα και στη συνέχεια θα πηγαίνει στην Ιταλία μέσω του αγωγού IGI.
Πράγματι οι πληροφορίες θέλουν να έχει ζητηθεί συνάντηση και να έχει κλειστεί ραντεβού για τις 8 Δεκεμβρίου στο περιθώριο του ενεργειακού συμβουλίου με τον Μάρος Σέβκοβιτς, τον Ευρωπαίο Επίτροπο για την ενεργειακή ένωση, όπου και οι υπουργοί της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ, θα επιχειρήσουν να προωθήσουν το έργο του υποθαλάσσιου αγωγού, τεκμηριώνοντας την τεχνική και οικονομική βιωσιμότητά του.
Χθες ο κ. Μανιάτης ήταν σαφής: ο αγωγός είναι τεχνικά υλοποιήσιμος, παρουσιάζει επενδυτικό ενδιαφέρον και υπάρχουν εταιρείες που θέλουν να τον χρηματοδοτήσουν. Το βασικό επιχείρημα πάντως που θα υπογραμμίσουν Ελλάδα, Κύπρος και Ισραήλ στις Βρυξέλλες είναι ότι ο αγωγός ουσιαστικά θα «δεσμεύσει» τις εξαγωγές του αερίου της ανατολικής Μεσογείου, κατευθύνοντάς τις αποκλειστικά προς την Ευρώπη, η οποία είναι γνωστό ότι αντιμετωπίζει το πρόβλημα της ενεργειακής εξάρτησης και θέλει να προωθήσει την διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας.
Υπό αυτό το πρίσμα, θα πουν οι τρεις υπουργοί, είναι προς το συμφέρον της ΕΕ να συμμετάσχει ενεργά και να χρηματοδοτήσει το έργο. Το timing πάντως φαίνεται ότι ευνοεί την κίνηση του «τριγώνου» Αθήνας, Λευκωσίας, Τελ Αβίβ.
Πληροφορίες σε σχέση με την επίσκεψη Πούτιν στην Άγκυρα, οι οποίες δεν διαψεύδονται, θέλουν τη Ρωσία να έχει προτείνει τη συμμετοχή της στον αγωγό TANAP, δηλαδή το τμήμα που προηγείται του TAP και έπεται του υπερκαυκάσιου αγωγού (Αζερμπαιτζάν, Γεωργία) στην αλυσίδα που αποτελεί τον περίφημο Νότιο Διάδρομο. Το κατά πόσο είναι εφικτή μια ρωσική σφήνα σε ένα έργο που προορίζεται να διαφοροποιήσει τις πηγές προμήθειας, αυτό παραμένει ερωτηματικό.
Πάντως το σίγουρο είναι ότι οι κινήσεις της Ρωσίας υπαγορεύονται από την ανάγκη να δώσει μια απάντηση στο ναυάγιο του South Stream. Υπό την έννοια αυτή μάλιστα, αρκετοί αναλυτές θεωρούν ότι η ακριβής διατύπωση δε θα πρέπει να είναι ότι ακυρώνεται ο αγωγός South Stream αλλά απλά διαφοροποιείται και αλλάζει όδευση, μέσω της Τουρκίας.
Ωστόσο, μια τέτοια προοπτική προϋποθέτει και μία συνέχεια προς δυσμάς. Για αυτό άλλωστε και ο Γ. Μανιάτης ζήτησε από την πλευρά του περισσότερες πληροφορίες για τους κυοφορούμενους σχεδιασμούς, προκειμένου να τοποθετηθεί η ελληνική πλευρά.
Πάντως όπως μεταδίδουν τα διεθνή μέσα, το μνημόνιο κατανόησης που υπεγράφη και το οποίο υποτίθεται ότι βάζει τις βάσεις για την τουρκορωσική συνεργασία, κάνει λόγο για αγωγό που θα επεκτείνει τον blue stream στα 63 δισ. κυβικά μέτρα, όση δηλαδή ήταν η σχεδιαζόμενη χωρητικότητα του SouthStream.
Και μέσα σε όλα αυτά η ΕΕ ανακοίνωσε ότι οι συζητήσεις μεταξύ Κομισιόν και Gazprom για τον αγωγό South Stream θα συνεχιστούν την επόμενη εβδομάδα, παρά τις ανακοινώσεις Πούτιν, δίνοντας έτσι το στίγμα της ρευστότητας στη σκακιέρα όπου εκτυλίσσεται το ενεργειακό παιχνίδι στρατηγικής.